సాహిత్యం

నేను....
.........................

నా కవిత్వం ఎక్కువమందికి నచ్చటానికి కారణం..నా కవిత్వం లో ఉన్న ప్యూరిటీ.
నా వ్యక్తిగతంగా నాలో ఉన్న ప్యూరిటీనే..నా కవిత్వంలో ఉంటుంది.
నేను వ్యక్తులతో రాజకీయాలు చెయ్యలేను .వ్యక్తులతో ఆడుకో లేను.వ్యక్తుల జీవితాల్లో నవ్వుతూనే..నిప్పులు పోయలేను.
అలా నవ్వుతూ..నా జీవితంలో నిప్పులు పోసిన వాళ్ళని చాలామందిని జర్నలిజం లో చూశాను.సినిమా రంగంలో చూశాను.
నేను నిప్పుల్లో పడ్డ ప్రతిసారీ..స్వచ్చంగా బయటికి రావటానికి నన్ను నేనే తీర్చిదిద్దుకున్నాను..
నేను వెరే వాళ్ళతో ఆపని చెయ్యకుండా ఉండటంకోసం అంతులేని పొరాటాలు చేసాను.
వ్యక్తిగా చచ్చిపొయినా కవిగా.. రచయితగా గెలిచాను.
కారణం ..చెప్పాను కదా నాలో ఉన్న స్వచ్చతే.
నా కవిత్వంలో ఉన్న మరో అంశ ఇన్నోసెన్స్.
గొప్పరచయిత కావాలంటే ..ఎంతో కొంత ఇన్నోసెన్స్ కూడా అవసరం.గొప్ప రచనలను..చదివినప్పుడు..గొప్ప మనుషులని కలిసినప్పుడు నేను రచయితని అన్న స్ప్రుహ లేకుండా కొత్తగా నేనేం తెలుసుకంటానా అని ఆరాట పడటమే ఇన్నోసెన్స్.నేర్చుకోవటానికి ఎక్కడేం దొరుకుంతుందా అని తపించటమే ఇన్నోసెన్స్.
మూడో అంశ ..వాస్తవాన్ని వాస్తవం గా గుర్తించటం.వాస్తవాన్ని వాస్తం గా అంగీకరించటం.
నాచుట్టూ ఉన్న క్రియేటర్స్ కోల్పొయిన చొటే నేను మొదయ్యాను.మొదలవుతాను.అదే నా కవిత్వం ..రచన ..మరేదయినా
చాలామంది తమ స్రుజనాత్మకతను మొత్తాన్ని ఏదో ఒక పార్టీకి తాకట్టు పెట్టి..తమ అస్థిత్వాన్ని మొత్తం కోల్పొవటం నాకు తెలుసు.
చివరకి వాళ్ళు ఆ  యా పార్టీల జెండాలుగా మారిపొయి ..చివరకు భజన పరులుగా మిగిలి పోవటం నేను చూశాను.
కవిగా..నేను హీరొని ..హీరోలా ఉండాలనుకుంటాను.
నేను విదూషకుడిలాగానో..విలన్ ..లాగానో కాదు.
కారణం నా ముందు వచ్చేతరం ..నన్ను హీరో లా చూడాలన్న..కోరిక
అందుకే నేను ఏపార్టీకి నేను కట్టుబడి నా కవి స్వేచ్చని కొల్పోలేక పోవటమే.
చాలామంది రచయితలు తాము చెప్పేది ఒకటి ఆచరించేది మరొకటి వయిరుధ్యాల్లో బ్రతుకుతుంటారు.
ఈ వయిరుధ్యాలు జీవితం మీదే కాక రాసే పదార్ధం మీద కూడా పడటం వల్ల చాలామంది అకవులు గా కుకవులు గా మిగిలి పోతారు.

{ఇంకా ఉంది}